Kronkelpaden

En waarheen, waar naar toe en zo verder. Kronkelpaden op? “A path is formed by laying one stone at a time”, bral! Dat kan ook een kronkelpad zijn, langs een afgrond, zonder afrastering, en brokkelig, met harde bergwind, ook koude. Ga maar rechtdoor dan? Gerade aus, en niet immer gerade aus. Dat zou tot in het oneindige rechtdoor gaan betekenen.

Maatregelen

In sommige business gaat het niet goed. Micro-economische maatregeltjes helpen niet tegen macro-economische bewegingen. Of toch wel? Nope, nog nooit meegemaakt. Dan stellen we (te) botweg: “Ik ben er nooit bij geweest en dus kan het niet”. Voor nu is dit waar en klopt het. Hoe het ook zij, “Wat kan ik voor u doen?” is een vraag die je ook in economisch mindere tijden zou moeten horen. En dan niet uit een telefoonscript(tje) voorgedragen, hè. Toch kom ik het vaker tegen dan me lief is, haha. Dat blijkt soms commerciële prietpraat en larie en apekool te zijn. De volgende keer vraag ik terug “Meent u dat nu? Wat buitengewoon voorkomend!”.

Te serieus

Als het te serieus wordt, alles eigenlijk, is het niet meer leuk. Want wanneer is de laatste keer geweest dat u eens goed hard en lang heeft gelachen? Zodanig dat er pijn in de buik ontstond. Jawel, de slappe lach, niet meer kunnen stoppen. Hoe gezond is dat wel niet. Dan liever lachrimpels ontwikkelen. Och, een niche: rimpelig maken in plaats van strak trekken.

Dan keren we nu terug naar het begin. Ik wist niet waar ik moest beginnen met deze blogpost. Daarom ook begon ik bij het begin, waarvan ik in eerste instantie niet wist dat dat er niet zou zijn. En nu blijkt van wel. Uhm, dan blijkt er ook een midden te zijn, wat direct het einde kan worden. Of dat al is, en ik weet dat nog niet.

Bescheiden

Einde: er zijn nog wel twee nieuwe opdrachten verworven, hoera en hulde, hoezee. Daar ben ik zeer vereerd mee, bescheidenheid is hier het devies. Iets laten gebeuren blijkt fijner dan iets proberen te laten gebeuren. Hoe krijg ik dat voor elkaar?

Geniet u a.u.b. van het weekeinde,