Brexit kan beter

BREXIT KAN BETER:

Terug Naar De Grondslagen Van Europese Samenwerking

Over partnerschappen, de neiging tot groepsvorming, Nederland, andere Europese landen en de Europese Unie, het Verenigd Koninkrijk en Brexit, het gemeenschappelijk belang als basis, het dominante uitgangspunt van de Europese Commissie, ongekozen tegen keuze, een polariserende trend en wat nu?

Mr Dwight P. Isebia LLM en Johan van Houwelingen | SCRIBD, donderdag 22 maart 2018

a. Partnerschappen

Over Brexit. Elke keer weer worden wij geconfronteerd met hoe moeilijk het is om partnerschappen tot tevredenheid van alle partners te behouden. Als de wederzijdse affiniteit en/of gemeenschappelijk belang lijkt te verwateren wordt de bestendigheid van de relatie extra op de proef gesteld.

Het koesteren van de reden waarom de relatie is aangegaan evenals de wens om gezamenlijk opgebouwde verworvenheden te beschermen, helpt bij het aanpassen van de relatie aan veranderde omstandigheden.

Dit geldt zowel bij partnerschappen of huwelijken, aangegaan tussen individuele mensen als die tussen groepen… Groepen mensen in een verband met rechtspersoonlijkheid zoals de landen die een partnerschap zijn aangegaan onder de naam Europese Unie.

Verder zijn er ook partnerschappen van landen die oorspronkelijk niet vrijwillig of op gelijkwaardige basis zijn aangegaan maar later van aard zijn veranderd. Tot die categorie rekenen wij het Koninkrijk der Nederlanden met een op het statuut gegrondveste partnerschap van zelfstandig bestuurde landen.

b. De neiging tot groepsvorming

De mens heeft de neiging constant bezig te zijn met het vormen van groepen. Zijn denken deelt wat hij waarneemt in groepen om de totaliteit der dingen overzichtelijk te maken.

In de wiskunde zien wij groepen oftewel verzamelingen en deelverzamelingen van getallen. Het getal 2 hoort thuis bij de groep van even getallen. Het getal 3 bij zowel de priemgetallen als de oneven neven.

De mogelijkheid om te kunnen scheiden is ook opgenomen (artikel 50) in het verdrag van Lissabon.

In de taal rangschikken wij concepten en objecten met dezelfde groepen eigenschappen door het gebruiken van woorden; woorden die dezelfde objecten of concepten aanduiden plaatsen wij samen in groepen die wij synoniemen noemen.

Ook in de natuur om ons heen herkennen wij door groepen waar te nemen tot op het allerkleinste niveau: groepen van telkens in aantal verschillende neutronen en protonen die tezamen met een nucleus of kern, een element vormen.

Deze elementen kunnen weer met elkaar samengaan en andere groepen c.q. verzamelingen vormen met geheel andere eigenschappen.

De burger wordt meestal geboren en vervolgens aangemerkt als onderdeel van een groep (staat of volk) met een gezamenlijke nationaliteit waarbij regels en gevolgen daarvan door een centraal gezag, al dan niet met inspraak van betrokkenen, worden bepaald.

c. Nederland, andere Europese landen en de Europese Unie

Zo zijn wij door geboorte of toelating Nederlander geworden en maken wij deel uit van de groep (staat) “Koninkrijk der Nederlanden” , kortweg aangeduid als Nederland. Nederland is partner in de eerder genoemde Europese Unie.

De heer Europa (voor het verhaal gebruiken wij maar de mannelijke vorm) heeft huwelijken gesloten met een aantal bevallige dames binnen zijn Territorium tegen vooraf overeengekomen huwelijkse voorwaarden. De mogelijkheid om te kunnen scheiden is ook opgenomen (artikel 50) in het verdrag van Lissabon.

De aanleiding om vlak na de tweede Wereldoorlog een gemeenschap (EGKS en EEG) en uiteindelijk een Unie met een interne markt (EU) van Europese landen te scheppen was de wens om tot economische samenwerking te komen ter versterking van alle deelnemende partijen. De leidende gedachte was dat samenwerkende partners veel minder de neiging zouden hebben om met elkaar oorlog te gaan voeren.

Het streven was dus economische kracht en interne vrede.

Brexit kan beter terug naar de grondslagen van Europese samenwerking-MultiMedialist Mehdi Horstmanshoff

d. Het Verenigd Koninkrijk en Brexit

De praktijk is helaas lastiger dan de theorie. Nu de belangrijke dame Verenigd Koninkrijk op aandrang van haar groepsleden (burgers) uit de harem wenst te stappen (Brexit), worden de partners het maar niet eens over hoe dat precies moet gebeuren. Er wordt getwist over de kinderen (verworvenheden), boedelscheiding en omgangsregeling (vrijheid van verkeer).

Ego’s en Emoties van leiders lijken de overhand te krijgen boven het over en weer rekening houden met elkaars gerechtvaardigde belangen. Men negeert wat de reden was om in het verleden een partnerschap van landen aan te gaan die geleidelijk steeds intiemer is geworden.

De intimiteit werd soms wel ervaren als afgedwongen. De British Lady wenst het bed niet meer te delen maar strijdt wel voor een goede boedelscheiding en omgangsregeling met de kinderen. De onderhandelingen hierover lopen moeizaam.

e. Het gemeenschappelijk belang als basis

Maar hier houdt de vergelijking met een persoonlijke echtscheiding op. Een partnerschap van Europese landen is, anders dan bij een normaal persoonlijk huwelijk, zelfs zonder intimiteit en gemeenschappelijk bed van belang en/of begerenswaardig.

Europa en het Verenigd Koninkrijk zijn hun eigen grootste vijanden als de grondredenen voor de oprichting van de EGKS, vervolgens de EEG en uiteindelijk de EU niet worden aangemerkt als de belangrijkste criteria waaraan een overeengekomen uitvoering van Brexit moet voldoen.

De geschiedenis zou ondersteuning moeten bieden om beter om te gaan met de toekomst. De schoenmaker die rekening houdt met de medische historie en de vorm van jouw voeten, maakt immers de schoen die het beste bij jou past.

f. Het dominante uitgangspunt van de Europese Commissie

Momenteel lijkt de wijze waarop met Brexit wordt omgegaan op een echtscheiding volgens het conservatieve Katholieke Canonieke c.q. Kerkelijke Recht. Veel Europese leiders vinden dat “Barbertje moet boeten”. Wie is schuldig?

De British Lady is volgens die visie vreemd gegaan door te kiezen voor een door de burgers naar voren geschoven “secret lover” boven de rest van de Europese Unie als huidige wettige “spouse”.

Als schuldige partij vindt de Europese Commissie dat zij conform de oude echtscheidingsgronden een relatief hogere prijs moet betalen en afstand moet doen van meer rechten en verworvenheden.

Het gaat zo ver dat men voorstelt om gezinslid Noord-Ierland als pleegkind bij de EU onder te brengen om vrij met de bevriende buurvrouw Ierland te mogen blijven spelen.

g. Ongekozen tegen Keuze

Ongekozen bestuurders van de EU drijven de UK in een hoek bij haar poging om een keuze van burgers uit te voeren. De partner die het liefst in harmonie wenst te vertrekken wordt gedwongen een vechtlustige houding aan te nemen.

Er lijkt sprake te zijn van een soort ambtelijk leedvermaak. Die houding leidt tot een egocentrischer nationalisme bij de UK uit zelfbescherming. Dat valt de individuele burger in andere aangesloten landen van de EU ook op.

Getrouwd blijven met een bullebak die de regie over het dagelijks leven naar zich toetrekt zonder jouw eigenheid en wensen te respecteren is niet aantrekkelijk. Wie zich vertrapt voelt door de partner heeft de neiging zich te willen isoleren.

h. Een polariserende trend

De onbezielde ambtelijke houding van de huidige Europese Unie heeft al langer effect op individuele burgers.

Steeds vaker zoekt de burger beschutting bij nationalistische c.q. populistische bewegingen en partijen. Leiders met exclusieve aandacht voor het eigen etnische, godsdienstige of regionale belang worden aantrekkelijker. In plaats van een hang naar het uitgangspunt van vrede is er sprake van een opwaardering van intolerantie.

Dat is een zorgwekkende ontwikkeling. De zoektocht naar een zondebok is vaak de eerste stap op het pad naar een ramp. Verdoofd door de illusie van een zaligmakend eigen volk eerst en vooral boven alles, onderschat de burger de pijn van polarisatie.

Zonder focus op het waarom van een partnerschap of Unie van Europese Staten, wordt het Brexit proces een moeras van verzwakkend eigenbelang waar meer in wegzakt dan men eerder dacht.

i. Wat nu?

Niet gekozen bestuurders van de Europese Unie drukken nu persoonlijke visies door. Door hetgeen niet logisch is, logisch te laten klinken en het selectief beschikbaar maken van data ontstaan er drogredeneringen om te manipuleren.

Het is helaas moeilijk om egocentrisch wedstrijdgedrag te vermijden. Men heeft de neiging te willen winnen en vergeet in het heetst van de strijd het streven naar het gemeenschappelijke belang.

Zonder focus op de oorspronkelijke grondslagen van de Unie leidt het Brexit onderhandelingsproces tot een moeras van verzwakkende willekeur met alleen verliezers.

Laten wij streven naar een win-win situatie gericht op tolerantie, economische kracht en vrede! Met een juiste politieke instelling moet het lukken dat Europa en het Verenigd Koninkrijk constructieve partners blijven, zelfs zonder gemeenschappelijk bed.

Met dank aan: mr Dwight P. Isebia, jurist, dichter en ondernemer en onder andere betrokken bij trouwshop.com en expertisegroep.nl en Johan van Houwelingen, CEO van de VHR Groep Rotterdam en bestuurder van sanitronics.eu.

MultiMedialist – contact

Naschrift: de reden van het integraal delen van dit stuk is dat ondertekende dit gedachtengoed deelt en daarnaast jarenlang samenwerkt(e) met beide schrijvers en opstellers.

N.B. Header photo by Ming Jun Tan on Unsplash | 2nd photo by Chris Lawton on Unsplash

Geef een reactie