Toonzetten

Wel, het zondige en zonderlinge effect van te veel tijd tussen de weblogposten te laten vallen, is hardnekkig. En u weet hoe het gaat als we ons makkelijk laten meeslepen in de dagelijkse tredmolen. Voornamelijk met zaken die er niet toe doen. Zonderlinge onzin waarvan je in het moment meent te moeten denken dat ze relevant zijn en op dat moment een ereplaats innemen. Uitzonderingen daargelaten natuurlijk. En toch, doe vooral datgene waarvan je denkt dat je ze zou moeten doen. Wat moet je anders? Och, nu wordt het direct weer ingewikkeld. Als we niet uitkijken tenminste. Dan plak ik daar direct aan vast dat ik helemaal niet wil uitkijken. Kijk, dat noemen we toonzetten, zei hij zelfverzekerd.

In de laatste zomer heb ik het bedrijf uscamper.eu gesloten. Dat bleek niet eenvoudig want wat was er wel niet allemaal opgetuigd. In drieëneenhalf jaar tijd kun je veel doen, zeer veel zelfs. Alles moet ontward worden en losgekoppeld. Er zaten naar mijn mening zeer goede ideëen in, eigenlijk de beste die er in het universum zijn. En een fantastische premisse, zo dacht ik. En daar dacht de wereld om mij heen onder de tucht van de markt geheel anders over, snifsnif.
Om het een plek te geven zie ik dit als ondernemen. Dan maar nee zeggen tegen het geheel. Bovendien werd er te weinig verkocht en liepen de kosten door. Hebben we wat geleerd? Nou….., hopelijk wel iets maar je weet het nooit. Zo labiel als een mens af en toe zijn kan als het er op aankomt: ik houd nog steeds van de klassieke Amerikaanse motorhomes. De typen die ontstonden in de jaren ’60 tot circa de eind jaren ’80 van de 20e eeuw.

Couplet

Ik raakte verliefd op het proces in het geheel, de zoektochten, het verschepen, de havens, douane en het internationale karakter van de handel. Maar ook geluid en de motoren, het benzineverbruik en de interieurs, jawel! En toch, toen ik we ermee startte in 2008 was ik één en al erudiet en ging zonder compromissen te werk. Daar is het afgekloven begrip passie van toepassing. Een woord dat ik nauwelijks via de vingertoppen op het virtuele toetsenbord kwijt wil. Zondig als ik ben staat het nu wel in de zin hiervoor. USCamper.eu Het proces van inkoop, verschepen en verkoop is complex om te doen en daar ben ik van gaan houden. Niet eenvoudig, nee zeg, stel je voor. De afzet in Europa viel tegen en hoe. Te weinig omzet en ontrouwe belangstellenden. Veel poeha met name van gegadigden die het lieten voorkomen dat het allemaal geen probleem zou zijn. Daar hoorde je vaak niets meer van. En daar houd ik niet van en vergeet ik ook niet. Als je iets niet wilt uiteindelijk dan graag in mijn gezicht zeggen. En niet anders a.u.b. Wat een geblaat, och och.

Hoe dan ook, het werkte niet. Daarom heb ik het bedrijf ontmanteld en stopgezet. Hebben we alleen nog ter afwikkeling een kwestie lopen met een bank die tussentijds ook in de problemen kwam. Even iets lelijks zeggen hierover: wat een laaielichters met dichtgetimmerde procesjes waarin ze zichzelf hebben opgesloten. En de sleutel hebben weggegooid, te ver om deze nog te pakken of kwijt. Het is een moloch, een lelijke ook. Het is ongelooflijk. Instituten die een zichzelf voedend monster zijn geworden en bepaalde methodieken tot norm hebben verheven. Die stappen zetten die ze altijd zo doen. Ongeacht of dit de correcte weg zou zijn. Het wil natuurlijk niet zeggen dat wanneer je bepaalde zaken altijd zo uitvoert, dat je deze dan ook juist uitvoert.

Opmaat

Aan alle goede dingen komt een einde, zo ook aan de slechte dingen. Hoewel? Je kunt wennen aan in de kern slechte zaken. Noem het een verslaving bij gebrek aan een beter woord. Bedrijf opgedoekt en alles afgewikkeld. Mijn God, wat veel energie en aandacht vraagt dit. Ook dat kan ongelooflijk zijn. Niettemin, ik gebruik mijn eigen motorhome zakelijk en privé. Met mijn eigen unit startte destijds ook het bedrijf. Aldus gaan we voort met de ervaring op zak en voor wat het waard is. Zoals al reeds was, zit ik voltijds op de bok in HMH multimedialist en ben daarnaast bestuurder De Raad van Mediators. En nee, ik ben geen mediator.
Door het oude af te stoten komt er meer focus op de twee andere bedrijven. Dat blijkt een gouden greep want we kunnen vooruit om de zaken uit te bouwen. Ideëen genoeg waarvan we er enkele uitpikken en deze stap voor stap professioneel inzetten.

Doorgaan gaat deels vanzelf. Het andere deel moet je aanzetten. Komt er een idee dan direct noteren. Mogelijk moet het nog (uit)kristalliseren en komt het later van pas, of nooit natuurlijk. Andere plannen kun je soms vlot inzetten. Geef het een duw in de goede directie en hop, daar gaat het. Ideëen moeten negen van de tien keer overgedragen worden op anderen. Ik geef ze in dat geval exact hetzelfde weer zoals ze zijn in mijn gedachten. Door heen-en-weer te pingpongen met enkele mensen direct om mij heen worden ze soms gestroomlijnder. Een andere keer laat ik ze precies intact en gaan ze, hopelijk, als zodanig in productie. Tjeezus, wat een grootsprekerij alsof ik de master entrepreneur der aarde ben, haha, met een miljardenbusiness en -imperium om mij heen gebouwd. Een belachelijke gedachte, maar wel lekker belachelijk.

Melodie

Hoe ridicuul ook, laat me toch de gedachte afmaken. Als anderen aan de slag gaan is het idee bij mij weg en laat ik het los. Voor de duidelijkheid, lang niet alles komt ooit tot wasdom. Veel blijft bij gedachten, gedachtenwisselingen, maken aarzelend een aanvang en bloeden dood. Even brallen tussendoor, andere grootste en meeslepende plannen houd ik bij me en koester deze. Eigenlijk zinloos natuurlijk maar wel lekker. En zo rommelen we met z’n allen verder.

In het voorgaande komt veel gedachtenvorming aan te pas. Bij mij verloopt dat, bij gebrek aan een ander woord, melodisch. Ik bedoel dat het vanzelf komt en ontstaat, in regelmaat en rust, met een begin, midden en einde. En ook als ik niet uitkijk zo maar verdwenen is. Niet altijd, vaak wel. Het is soms afhankelijk van de mensen om mij heen op dat moment. Die mensen die dichtbij of iets minder dichtbij staan.

Maat houden

In deze tijd moet je. Deels door externe factoren. Die buiten je om spelen. Wat kun je er aan doen? Niets. Toch kun je hier en daar tegen de stroom in gaan. Moet wel intelligent blijven en leiden tot winnen. Hoewel? Een statement maken kan ook wel eens. Met een doel? Hoeft niet, kan wel maar hoeft niet. Of moet je altijd maat houden? Dat weet ik niet en hoef ik ook niet te weten. Daar kom je vanzelf achter, hoop je. Je doet wat je doen moet en dan doe je dat zo. Maat houden dus ook in het schrijven van deze blogpost.

Herhalen

Tiktak, tiktak, tiktak. De seconden herhalen zich. En in het zakelijke en werkleven herhalen zich de dingen. Met hier en daar een briljant initiatief. En altijd volkomen onvoorspelbaar. Waar het vandaan komt, wie en wat erachter blijkt te zitten. Welke mensen bij welk bedrijf komen met de echte initiatieven die exploderen? Ik heb daar geen antwoord op. Of het gaat goed of niet. De kracht zit ‘m vaak in de herhaling, net als muziek, repetitief als het is en opzwepend tot een hoogtepunt. Le petite mort misschien?

Tot de eindstreep maken we de dingen af. Loop- of renbaan, in privé en werk, met familie en vrienden, in zaken en hobby. En als het eindigt maak er dan zo mogelijk en bij voorkeur een mooi einde van. Dat kan leiden tot weer iets nieuws, nietwaar? Beschouw het als een muziekstuk. Niet alles wordt een hit of een blijvend stuk. Af en toe komt er iets dat blijft hangen, als een melodie. En dan herhalen maar. Tot het coda en einde. Spelen maar, wie je ook bent, wat je ook doet, waar je maar bent. In de eeuwige jukebox (mooi woord trouwens: juke en box).